Mantelzorgervaringen
Onlangs werd er in het dorp waar ik woon een bijeenkomst voor mantelzorgers georganiseerd. Gezellig ervaringen uitwisselen met elkaar en met medewerkers van de mantelzorgorganisatie, onder het genot van een gratis kopje koffie of thee met taart. De opkomst viel wat tegen, wel sneu voor de organisatie. Mijzelf niet meegerekend waren het allemaal tachtigers die de zorg voor een partner hadden.
Wat heb ik daar bewondering gekregen voor de wijze waarop deze senioren met mantelzorgen omgaan. Sommigen zelfs al ruim tien jaar, terwijl zijzelf ook gezondheidsklachten hebben. Aan de ene kant heel fijn dat men op deze manier nog samen kan zijn, aan de andere kant ook wel erg triest dat het bijna niet meer mogelijk is ondersteuning te krijgen. Door vergrijzing en personeelstekort is het haast niet meer op te vangen. Ook blijkt er in de praktijk regelmatig verschil van inzicht te zijn tussen de professionele hulpverlener en de mantelzorger over gebruikte methoden. De hulpverlener gaat vaak uit van theorie, de mantelzorger heeft praktijkervaring. Dat sluit soms niet goed aan. Er bestaat een mooi model voor de professionals gebaseerd op de praktijk, het SOFA-model. SOFA staat voor samenwerken, ondersteunen, faciliteren en afstemmen, voor een goed samenspel tussen professionele zorg en mantelzorgers. Maar dat gaat nog wel eens mis, hoorde ik tijdens deze mantelzorgmiddag.
Voormalig First Lady Rosalynn Carter had het bij het rechte eind toen zij sprak “Er zijn slechts vier soorten mensen: zij die zorgverleners zijn geweest, zij die zorgverleners zijn, zij die zorgverleners gaan zijn en zij die zorgverleners nodig zullen hebben.”
We hebben en gaan elkaar ook in de toekomst hard nodig hebben. Een bijeenkomst voor mantelzorgers is een goede stap om ervaringen uit te wisselen en van elkaar te leren. Misschien een idee om er ook de professionele zorgverleners bij te gaan betrekken, maar dat zal wel niet lukken vanwege tijdgebrek.
Marianne Ederveen
april 2025