Velen kijken er het hele jaar naar uit, de zomervakantie. Al vroeg begint het plannen maken en de bijbehorende voorpret. Zullen we er lekker op uittrekken met de camper of caravan, met de trein, of ons niets aantrekken van zogenaamde vliegschaamte en heerlijk een paar weken zon, zee, strand boeken? Er is volop keuze, wat een luxe.
Inderdaad, luxe, want voor de (onvrijwillige) thuisblijvers is het soms wel eens moeilijk deze maanden. Natuurlijk ben je blij dat anderen op vakantie kunnen gaan, je gunt het iedereen van harte, maar hoe graag zou je zelf ook weg kunnen gaan. Dat het niet lukt kan verschillende oorzaken hebben, bijvoorbeeld geen geld, een te slechte gezondheid van je zelf of je partner, tot aan een werkgever die werknemers met kinderen voorrang geeft in de zomer.
Ineens is het dan heel stil en eenzaam deze zomermaanden. Het sociale leven lijkt stil te komen staan, de eenzaamheid slaat toe. Kinderen en kleinkinderen op vakantie, de buren naar de camping, de wereld is plotseling heel klein geworden. Er is zelfs een woord voor bedacht “zomereenzaamheid”.
In de media is hier de laatste tijd steeds meer aandacht voor en er worden ook steeds meer initiatieven ontwikkeld om dit tegen te gaan. Zo komen er in diverse plaatsen buurtcampings in een park, blijven de ontmoetingscentra tijdens de zomermaanden open en worden er activiteiten voor zowel kinderen als ouderen opgezet. Daarnaast worden er allerlei tips gegeven om zelf actief eenzaamheid tegen te gaan. Theoretisch klinkt het allemaal goed.
En dan is het zomer en komen er tropische dagen met temperaturen tot 35°. De mussen vallen dood van het dak en het wordt afgeraden naar buiten te gaan wanneer het niet noodzakelijk is. Zorg voor verkoeling, beperk inspanningen, drink veel en blijf uit de zon is het motto.
Wanneer kinderen en kleinkinderen bellen en vakantieverhalen delen lijkt het eerlijk gezegd, met een verkoelend drankje naast je, een tijdschrift op schoot, de voeten in een bak water en een ventilator binnen handbereik, nog helemaal niet zo slecht.
Marianne Ederveen
Meer columns
