Het was lang geleden, minstens zes jaar, maar afgelopen maand gebeurde het weer eens …
Bij de post zat een grijswitte envelop met paarsblauwe rand. Ik herkende hem meteen, en met een ietwat verhoogde hartslag maakte ik hem open. Jawel het was ‘fanmail’ van het Centraal Justitieel Incassobureau …
Ik had enkele dagen daarvoor 5 kilometer te hard gereden, kennelijk, gezien de plek waar het was gebeurd, om het stoplicht te halen. Ik was op weg naar het ziekenhuis voor de zoveelste controle. Eigen schuld-dikke bult zei mijn vrouw; dan moet je maar niet zo’n haast hebben. Maar ik had eigenlijk helemaal geen haast want ik was meer dan op tijd vertrokken. In het verleden, voor mijn pensionering, overkwam mij zo’n bekeuring bijna maandelijks, omdat ik altijd in tijdnood zat; maar nu? Nee, eigenlijk niet meer, zeker ook niet omdat ik in de eigen regio de plaatsen van de flitspalen wel ken, en omdat de haast er niet meer is. Hoewel het ‘zonde’ geld is, heb ik de boete maar meteen overgemaakt, maar toen kreeg ik opnieuw een snellere hartslag … …
De boete is inclusief 9 euro administratiekosten!!! Op de mij opgelegde boete is dat een bijna 25% verhoging daarvan. Dat je een bekeuring krijgt omdat je iets doet dat je niet mag doen, OK, maar dat je dan ook nog eens administratiekosten moet betalen? Ik heb er toch niet om gevraagd dat ze iets administreren! Administratiekosten betaal je immers altijd, behalve bij debet CIJB, als jij het initiatief neemt om iets gedaan te krijgen. Geldklopperij!!! Je krijgt het gevoel dat het kennelijk bij het uitdelen van bekeuringen niet gaat om de veiligheid in het verkeer te verhogen, maar dat het erom gaat de inkomsten van het Rijk te verhogen.
Dat gevoel heb ik tegenwoordig ook als ik kijk naar wat je in onze steden aan parkeergeld moet betalen. Dat geld gaat weliswaar naar de stad, maar toch …
En als je dan weet dat er door onze overheid met geld wordt gesmeten en dat veel van dat geld niet eens met besluiten en in de boekhouding is te verantwoorden, zoals de Rekenkamer elk jaar constateert.
Er is dus niet alleen iets mis met de politiek en haar relatie met de bevolking, maar ook met de boekhouding van de overheid en met het door overheid en politiek regeling op regeling stapelen, en wet op wet stapelen zodat het geheel ondoorzichtig en onuitvoerbaar is geworden. Zeker ouderen blijken met al die regeltjes en in te vullen formulieren geen raad te weten en kunnen daar soms geen touw aan vastknopen.
U bent dus gewaarschuwd…
Beuningen, Augustus 2023
Leo H.D.J. Booij