Het is elke keer weer een gepuzzel: hoe schuif ik het mondkapjes zo dat m’n bril niet beslaat en ik toch door het goede deel van m’n bril scherp zie. En dan in de goede volgorde: eerst bril af, dan mondkapje op, dan bril en dan muts. Eenmaal buiten de gevarenzone wil ik als eerste het mondkapje afdoen maar dan komt mijn bril mee en dat, heb ik gemerkt, is een dure grap. Dus eerst muts af, dan bril af dan mondkapje af en dan de bril weer op.
Met enige jaloezie kijk ik naar medereizigers die geen bril dragen en wel een muts.
Wat was het leven toch eenvoudig voor Corona. En die medereizigers zonder bril hebben geen idee hoe luxe hun positie is. Hebben we hier niet te maken met een tweedeling in de samenleving tussen wel en niet brildragers. Het meest sneu zijn de mensen met een multifocale bril: zij hebben de meeste moeite om hun hoofd in de goeie positie te houden om langs het beslagen deel scherp te zien. Ik eis dus het recht op om mijn mondkapje onder mijn neus te dragen omdat ik anders extra benadeeld wordt door de coronamaatregelen.
Bovendien moeten ongevaccineerden geweerd worden uit treinen en ander openbaar vervoer zodat wij brildragers dan geen extra risico lopen.

Is het geen grondrecht voor gehandicapte mensen, en dat zijn wij brildragers toch, om volop deel te kunnen nemen aan met maatschappelijk verkeer zonder onnodige beperkingen.
We willen ook dat halfgesloten mondkapjes voor brildragers gratis beschikbaar worden gesteld.

Voorts ben ik van mening dat voor multifocalebrildragers speciale ic-bedden gereserveerd moeten worden terwijl ongevaccineerden zich aanvullend moeten verzekeren of zelf opdraaien voor de ziekenhuiskostenverzekering.

Tot slot ben ik van mening dat het coronavirus verboden moet worden in de hele wereld, te beginnen met Nederland

Neem de trein en kom tot nieuwe inzichten.

Evert Ruiter, december 2021