Na de weer oplopende besmettingscijfers in juli, mede door de lichtzinnige uitspraak van onze te optimistische minister Hugo de Jonge: ‘Dansen met Jansen’, kwam er in de persconferentie van 14 september toch weer wat meer hoop. De cijfers zagen er redelijk goed uit.

Dit had direct invloed op onze hunkering naar een vakantie op een van de Canarische eilanden: wandelen, genieten van het weer en de exotische planten. Maar vooral van het even weg zijn, ontsnappen aan onze bijna dagelijkse wandelingen door het dorp. Rondje Dorp zoals wij het onderling noemen.

Tot aan de vooravond van ons vertrek twijfelden wij: is dit wel (naast vliegschaamte) verantwoord? We behoren tot de kwetsbare groep, wat als … en verdere alle in te vullen mitsen en maren.

Het viel mee. Een eigen appartement op een niet drukke locatie, eigen auto, mijden van toeristische hot spots (deden we altijd al, nu al helemaal niet) maar vooral veel, heel veel buiten zijn, genieten van de omgeving en van het mooie weer en de bijzondere natuur.

Maar toch. Op bergpaden direct opzijgaan (bijna de afgrond in) bij het tegenkomen van wandelaars. Opzij kijken, nauwelijks groeten, afstand houden. Alert zijn.

We merkten dat Corona met ons mee reisde. Het was als een derde in ons samenzijn. In ons achterhoofd liep de angst voor het virus altijd mee. Prinses Diana verwoordde het in haar roemruchte interview als volgt: ‘We waren met zijn drieën in dit huwelijk, dat was best een beetje druk’.

Bij ons volgde geen echtscheiding, wel waren we toch een beetje opgelucht toen we gezond en wel weer onze dijk opkwamen en dat ook na een paar dagen geen nare gevolgen tevoorschijn kwamen.

Ondanks alles hadden we genoten, dat wel. Verandering van spijs (omgeving) doet eten (genieten)……

Loes Jap-Tjong, Appeltern
januari 2022