Bij het lezen van de krant en het zien van het NOS-journaal onderga ik bijna dagelijks een emotionele schok. Het is onbegrijpelijk dat uit veel berichten blijkt dat de criminaliteit welig tiert in Nederland en fraude en corruptie een normaal iets begint te worden. Het allerergste vind ik berichten die laten zien dat de moraliteit en ethische waardigheid ver is weggezakt.

Zo langzamerhand gaat een gevoel ontstaan dat je niemand meer kunt vertrouwen, ook de overheid niet. Leugens door vooraanstaande politici en overheidsorganen blijven ongestraft en correctie van door hen gemaakte fouten duurt eeuwig of wordt in het geheel niet uitgevoerd. Eerlijkheid wekt steeds meer verwondering zoals ik recent ervaarde.

Enkele weken geleden bleek dat de kosten van een clublunch die ik met pin in het kleine restaurant had betaald, niet van mijn bankrekening was afgeschreven. Ik vertelde dit bij de volgende bijeenkomst de eigenaar en zei dat ik vandaag dus dubbel wilde betalen. Met tranen in de ogen dankte de eigenaar mij en bood mij een gratis glas wijn aan. Hij luchtte zijn hart over het aantal keren dat hij werd opgelicht. Niet dat ik nu zo’n heilig boontje ben, maar ik ga uit van ‘ieder het zijne’ en ‘eerlijkheid duurt het langst’.

Een dezer dagen las ik in de krant en hoorde op het journaal dat schoolleiders van hun leraren eisten dat door leerlingen behaalde cijfers moesten worden opgehoogd om aan een bepaalde gewenste gemiddelde score van 6,5 te komen. Niet alleen is zulk een druk uitoefenen immoreel en frauduleus, maar het benadeelt op langere termijn ook nog eens in de eerste plaats de leerling/student. Door ophogen van het cijfer of verlagen van de slaag-zak grens is de kennis bij de leerling/student echt niet aanwezig of toegenomen, maar is in feite inferieur. Hierdoor kan hij/zij ten onrechte in een bepaalde ‘hogere’ vervolgopleiding terechtkomen waarin veelal jammerlijk wordt gefaald met de daarbij optredende psychische schade. De leerling/student zou in een meer passende opleiding veel gelukkiger kunnen zijn geworden. Ook voor de maatschappij heeft dit nadelige gevolgen zoals de kosten van doubleren, het niet halen van de diploma’s, de kosten van de eventuele psychologische behandeling, etc. etc.

Ten opzichte van de andere schokkende zaken die zich momenteel in Nederland voordoen zoals klimaat, energie, woningbouw, toeslagenfraude, armoede etc. lijkt deze ‘opleidingsfraude’ van gering belang te zijn, maar het is niet minder schokkend. Kennelijk zijn zelfs schoolleiders, die toch medeverantwoordelijk zijn voor het welbevinden van kinderen, niet meer te vertrouwen.

Beuningen, oktober 2023
Leo H. D. J. Booij